Τα χρωστουμενα

Journey towards where?

ΕΙΣΑΙ Κ ΕΣΥ ΠΟΥ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ, ΕΡΧΕΣΑΙ ΚΟΝΤΑ, ΜΟΥ ΣΦΙΓΓΕΙΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΣ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.

ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ Κ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ...

Κ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ... ΝΑΙ ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟ...

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. 

Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ Κ ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ...

Κ ΑΣ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ ΗΔΗ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ...

ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΛΥΣ ΚΑΙΡΟΣ... ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΚΟΜΑ Ή ΛΗΣΜΟΝΗΣΕΣ?

ΜΟΝΟ ΚΑΤΙ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Κ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ...

ΟΛΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ ΕΝΟΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΤΣΑΚΙΣΑΜΕ... ΠΑΛΕΨΑΜΕ ΜΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΧΑΣΑΜΕ... Κ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΣΑΝ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟ ΠΟΥΛΙ ΤΡΕΧΩ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ... ΑΠΟ ΤΙ? ΔΕΝ ΞΕΡΩ...ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΙΣΩΣ...

ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΕΠΟΥΛΩΘΗΚΑΝ?

ΜΗ ΜΟΥ ΘΥΜΩΝΕΙΣ, ΜΗ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΚΑΚΙΑ... Σ' ΑΓΑΠΗΣΑ... Μ' ΑΓΑΠΗΣΕΣ...

ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ... ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΟΥΝΑ...

Κ ΤΩΡΑ ΕΡΗΜΟ, ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟ, ΚΑΡΑΒΙ... ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ... Κ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ... ΗΜΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΠΟΤΕ...

ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ... ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ... ΗΣΟΥΝΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΦΩΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ...

ΣΤΟ ΧΡΩΣΤΑΩ... Κ ΑΥΤΟ... Κ ΤΟ ΑΛΛΟ... Κ ΠΟΛΛΑ...

ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΟΠΟΥ Κ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ...